6 Günde İtalya Turu | İtalya’da Evlilik Yıldönümü
Covid salgını başladı başlayalı herkes gibi biz de eve kapandık ve aylar boyunca kapı dışarı çıkmadık. 2020 senesinin Mart ayından beri ikimiz de evden çalışıyoruz ve benim ailem Türkiye’de, Stefano’nun ailesi İtalya’da olduğu için şöyle bir kapıdan uğrayalım ya da uzaktan yüzlerini görelim de diyemedik.
Ağustos ayına geldiğimizde belki ufak bir kaçamak yapabiliriz, hem ailemizi görür hem de yaklaşan evlilik yıldönümümüzü kutlarız diye İtalya’ya gitmeye karar verdik.
Pandemi sebebiyle bugünlerde dünyaca bir anımız bir anımızı tutmadığı için hiçbir plan yapmadık. Bugün açık olan şehirler, yarın kapanabiliyor ya da sıkı önlemler gelebiliyor. İsviçre zaten neredeyse tam kapanma gibi bir durumdaydı, komşu ülkelere gidip gelmek bile sebebiniz olmadığı sürece yasak gibiydi. Hastalığın çok arttığı yerlere giderek riske girmek istemediğimiz gibi, çok kalabalık yerlere de başkalarını riske atmamak için gitmemeyi tercih ediyoruz.
Biz de bu sebeple İtalya’ya bir varalım da spontane hareket ederiz, duruma göre karar veririz diyerek soluğu Stefano’nun ailesinin yanında, Valdagno‘da aldık.
Valdagno İtalya’nın Vicenza şehrine bağlı bir komün. Stefano’nun doğduğu yer olmasa belki de yolumun hiç kesişmeyeceği bir bölgeydi burası. Aslında turistik yerlere çok yakın, örneğin Venedik’e 1 saat, Verona’ya 40 dakika mesafede olmasına rağmen, kendisi çok turistik bir bölge değil. Ne var ki, yaşamak için muhteşem bir yer olduğu gibi, dağ evlerinde İtalyan Alplerinin inanılmaz manzaralarına karşı konaklayarak Kuzey İtalya’yı keşfetmek için de çok uygun bir yer!
Valdagno hakkındaki gözlemlerim, yaşadığımız ev, mahalle, ilginç kuruluş tarihi, nasıl moda endüstrisinin kalbi haline geldiği ve Valdagno’da konaklayarak İtalyan Alplerinde nasıl seyahat edebileceğiniz hakkında bir şeyler yazdım. Okumak isterseniz buraya bırakıyorum.
İlk birkaç gün tamamen ailemize adadık kendimizi. O kadar özlemişiz ki! Aylar sonra Stefano’nun ailesiyle vakit geçirebildiğimiz çok mutluydum ama kendi ailemi de o kadar çok özlemiştim ki Stefano’yu kıskanmaktan da alıkoyamadım kendimi itiraf ediyorum haha.
Birkaç gün beraber vakit geçirdikten sonra dedik hadi gidelim artık bir yerlere. Hem fırsat bu fırsat, turistik yerler bomboştur şimdi. Yol bizi nereye götürürse oraya gidelim dedik ve atladık arabaya, çıktık yola. Toplamda 6 gün süren ve İtalya’yı bir uçtan bir uca hızlandırılmış bir şekilde seyahat ettiğimiz aşağıdaki rotayı yaptık.
1. Gün: Padova
İlk gün biraz ağırdan alalım dedik ve öğle yemeğinden sonra koyulduk yola. Valdagno’dan Stefano’nun çocukluk arkadaşı, benim de nikah şahidim olan arkadaşımız Filippo’yu ve kız arkadaşı Greta’yı ziyaret etmek için çalıştıkları ve geçici bir süreyle yaşadıkları şehir olan Padova’ya doğru yola çıktık.
Dünyanın hala faaliyet gösteren en eski 5. üniversitesi olan Padova Üniversitesi’nin bu şehirde olmasından dolayı şehir tamamen öğrencilerle ve okul bitince de burada kalıp çalışan eski öğrencilerle dolu. Bizim Eskişehir misali, Padova için de öğrenci şehri demek çok isabetli olacaktır.
Şehre vardığımızda saat akşam 5’e geliyordu. İlk iş Filippo’yu iş yerinden alıp, şehrin merkezine geçtik. Greta’nın mesaisi henüz bitmediği için o gelene kadar bir barda oturup bir şeyler içtik. Ancak burada çok fazla vaktimiz olmadığı için ben bir ara Stefano’yla Filippo’yu başbaşa bırakıp etrafı dolaştım. Uzunca bir süre ortadan kaybolmuş olacağım ki döndüğümde kaybolmuş olduğumu düşünüp endişelenirken buldum ikisini de haha.
Çok büyük bir şehir değil, siz de bizim gibi tam bir gün ayıramazsanız bile şehrin merkezini mutlaka görmek, bir barında oturup bir bardak kahve ya da Aperol Spritz içmek gerek.
Saat 10 gibi Greta ile buluştuk. Doktor olduğu için pandemi döneminde o da uzun saatler çalışıyor, ancak bizim için 10’da işi bırakıp gelebildi. Beraber en sevdikleri restorana gidip yemek yedik. Çok fazla vakit geçiremedik çünkü Greta’nın gözleri yorgunluktan kan çanağı gibi olmuştu cidden. Yemekten sonra son bir şehir turu atıp, sabah kahvaltıda buluşmak üzere sözleşip dağıldık. Biz Filippo’nun evine, Filippo da Greta’nın evine geçti ve biz de sabah erkenden kalkacağımız için oyalanmadan uyumaya koyulduk.
DAHA FAZLA OKU: Padova Gezi Rehberi
2. Gün: Arezzo – Assisi – Sirolo
İlk gün aslında Padova’dan ziyade arkadaş ziyareti olduğu için şehre gereken önemi veremedik. Kuzey İtalya’nın önemli şehirlerinden biri olan Padova’yı ve şehrin ruhunu anlamak için mutlaka bir sonraki gidişimizde minimum 3-4 gün kalıyor olacağız.
Sabah saat 7’de kahvaltı için evin civarındaki bir kafeye gittik. Filippo bize katıldı ancak Greta erkenden işe gitmek zorunda olduğu için onu bir kez daha göremedik. Kahvaltı sırasında bugün ilk durağımız neresi olsun diye plan yaparken güneye inmek hedefimizde olduğu için yol üzerindeki birkaç tarihi şehri ziyaret etmeden gitmeyelim istedik ve Arezzo, ardından da Assisi‘yi ziyaret etmeye karar verdik.
Padova‘dan 8 gibi yola çıktık ve ortalama 3 buçuk saat sonra Arezzo‘ya vardık.
Arezzo, İtalya’nın Toskana bölgesinde bulunan, tarihi Etrüsk döneme kadar uzanan, sanat açısından zengin ve önemli bir kent. Floransa’ya yalnızca 1 saat uzaklıkta olduğu için Floransa ziyaretine eklenebilir.
Tepeye kurulmuş bu şehrin sokaklarına girdik çıktık, pandemi dolayısıyla kapalı alanlarda (müze, kilise, sergi vs.) vakit geçirmemiz mümkün olmadığından açık havada tarihi sokaklarında taş binalarının ve arnavut kaldırımlarının arasında dolaştık. Sokaklar pazarlarla, sanat eserlerini satan sokak satıcılarıyla doluydu. Şehrin çok geniş bir meydanı var. Ayrıca şehrin tepesine bir bit pazarı kurulmuştu. Bir yarım saat de bit pazarını dolaşıp öğle yemeği için Arezzo’nun meşhur sandviçlerinden yapan bir kafenin yolunu tuttuk. Bu şehrin sandviçleri meşhurmuş ama pek bir numarası yoktu bence ya da biz meşhur sandviçleri seçemedik, bilemiyorum.
DAHA FAZLA OKU: Arezzo Gezi Rehberi
Öğle yemeğinden sonra Stefano yakınlardaki Assisi şehrine gitmek istedi. Rotayı Assisi’ye çevirdik ve yaklaşık bir buçuk saat süren bir yolculuktan sonra şehre vardık.
Assisi, İtalya’nın Umbria bölgesinde yer alan, dağlık bir alanın vadilerindeki bir tepeye kurulu bir şehir. Bizim gibi siz de birden fazla rotayı seyahat edeceğiniz bir gezi programı yaptıysanız, Assisi’yi gidilecekler listenize eklemenizi tavsiye ederiz.
Küçük bir şehir, küçük tatlı bir meydanı var, bir de çok güzel manzarası var şehrin her yerinden görebileceğiniz. Burada sadece yarım gün geçirebildiğimiz için şehrin ruhunu tam olarak anlayabildiğimizi söyleyemem. Bu sebeple pandemiden sonra geri dönülecekler listemize girdi Assisi.
Şehrin en önemli simgesi Aziz Francesco bu şehirde doğduğundan, Assisi kutsal bir şehir olmakla kalmıyor, aynı zamanda her gün binlerce hacı tarafından da ziyaret ediliyor.
Gerçekten Hristiyanlar için önemli bir hac noktası olduğundan ötürü, şehirde yürürken kendinizi bambaşka bir atmosferde hissediyorsunuz. Her yer dini sembollerle, tüm sokaklar İsa heykelleriyle, Meryem Ana figürleriyle dolu. Ama öyle böyle değil!
Hediyelik eşya almak istediğinizde bile dini olmayan bir şey bulunmuyor desem inanın abartmış olmam.
Bunun dışında ilgimizi çeken çok bir şey olmadı. Ama eminim müzelerine ve kiliselerine girebilseydik çok farklı şeyler söylüyor olurdum şimdi. Zira İtalya’nın en turistik olmayan, en az bilinen beldelerinde bile öyle sanat eserleriyle karşılaşıyor ki insan, birçok kez o eserlerin güzelliği karşısında (şaka değil) göz yaşlarına boğulmuşluğumuz var.
DAHA FAZLA OKU: Assisi Gezi Rehberi
Pandemi yüzünden bu şehrin tam olarak neler saklıyor olabileceğini bilemiyorum. O yüzden bu hızlı rotada ziyaret ettiğimiz her bölgeyi bir kez de pandemi olmadan ziyaret etmek ve şehirleri sadece sokaklarıyla değil, kalbinde sakladıklarıyla da tanımak için sabırsızlanıyorum.
Neyse, ortalama 2 saat de Assisi’de geçirdikten sonra arabaya geçtik ve bir sonraki rotamızın neresi olacağını düşünmeye başladık. Benim en başından beri hedefim Bari’ye gitmekti aslında ama hem yolun uzunluğu hem de pandemiye rağmen inanılmaz kalabalık olduğunu duymamız sebebiyle vazgeçtik. Yine Puglia bölgesine gitmeye ama Bari dışında diğer şehirlerine gitmeye karar verdik ve geceyi sahile yakın olmak için Sirolo‘da geçirmeye karar verdik.
Yaklaşık 2 saatlik yolculuktan sonra Sirolo’ya vardık ve booking.com’dan müsaitliği olan ilk oteli seçip, otele yerleştik. Otelden ziyade motel gibi bir yer diyelim, çünkü tam yol kenarında kamyoncuların mola verebileceği türde bir yerdi haha.
Otele yerleştikten sonra akşam yemeği için sahile inip, teker teker tüm restoranlara girmeye çalıştık ancak hiçbirinde mi yer olmaz! En erken gece 11’e rezervasyon alıyorlardı, biz de otele dönüp otelin restoranında pizza yemeğe karar verdik.
Otelin restoranındaki garson çocuk şansımıza Kuzey İtalyalı çıkınca, Stefano ile memleket hasreti muhabbetine girdiler asdfd. Tüm yemek boyunca Kuzey İtalya ve Güney İtalya farkları hakkında sohbet ettiler (bizdeki ”memleketlim” muhabbeti İtalyanlarda da var, özellikle güneyli ve kuzeyli olmaları hakkında konuşmayı seviyorlar).
Bu güzel sohbetin üzerine ikram edilen grappaları da içtikten sonra odamıza çekildik ve alarmımızı sabah 5’e kurup uykuya daldık.
3. Gün: Sirolo – Rodi Garganico
Sabah erkenden uyandık ve apar topar otelden ayrıldık. Sonunda yüzeceğiz bugün! Ben bir deniz aşığı olarak bir süredir İsviçre gibi denize kıyısı olmayan bir ülkede yaşıyor olduğum için inanılmaz heyecanlıydım. Evet tarihi şehirler, kültürel geziler vs. iyi hoş da bütün gün denizde ellerim suyun içinde durmaktan yumuş yumuş olana kadar yüzmeyi tercih edenlerdenim ben de!
O sebeple bir heyecanla Sirollo’nun en güzel plajı demekten hiç çekinmeyeceğim bir yere doğru yola koyulduk: Sirolo Sassi Neri Plajı!
6 günlük bu yolculukta Capri adası da dahil birkaç yerde daha yüzdük, ancak bu plajın suyunu tek geçiyorum hala. Öncesinde bir markete uğrayıp, atıştırmalık bir şeyler ve bol bol su aldık. Ardından plaja doğru yürüyüşe koyulduk.
Şemsiyemizi ve havlularımızı koyup akşama kadar burada vakit geçirdik. Bir ara beni bir deniz anası soktu sağ olsun, birkaç saat acı içinde kıvrandım ama olsun be, hepsine değdi o plajda geçirdiğimiz gün! Tekrar söylüyorum mükemmel ötesi bir denizi var. Sıcacık, berrak, suyun dibi görünüyor, çakıl taşlı bir deniz.. Gidin, Sirolo’ya gidin ve bu plaja kamp kurun. O kadar güzel ki <3
DAHA FAZLA OKU: Sirolo Gezi Rehberi
Stefano benim gibi bütün gün plajda yatabilecek biri değil. O bir saat otursun, bir saat sonra başlıyor kurtları harekete. Özellikle dağ tepe tırmanmaya aşık biri olduğu için, ara ara gidip civardaki tepelere tırmanıp, fotoğraf çekip geldi.
Akşama doğru hem acıktığımız, hem de bir sonraki rotamıza doğru yola koyulmak istediğimiz için toparlandık ve Puglia’ya doğru yola çıktık.
Ertesi gün Gargano Yarımadası‘nı bir ucundan diğer ucuna gezmek istediğimiz için yarımadanın kuzeyindeki Rodi Garganico‘da konaklamaya karar verdik. Sirolo‘dan Rodi Garganico‘ya 4 saatlik bir araba yolculuğu sonunda vardık.
Rodi Garganico‘ya vardığımızda küçük ama şirin bir aile pansiyonu bulup orada kaldık. Sahipleri çok tatlı insanlardı. Çok yorgun olduğumuz için akşam yemeği için bir yere gitmek istemedik, en yakın restoran için kilometrelerce yol gitmemiz gerekiyordu. Maalesef pansiyonun mutfağı da açık olmadığı için akşam yemeği yiyemedik. Gündüz marketten aldıklarımızdan arta kalanlarla biraz atıştırıp yarın için enerji toplamak için uykuya daldık.
4. Gün: Rodi Garganico – Peschici – Vieste – Salerno
Sabah 5’te çalan alarma uyandık ve pansiyondan ayrılıp Rodi Garganico sahiline indik. O kadar güzel bir manzara vardı ki.. Tam gün doğumuna denk gelmiştik. Sahilde yürüyüp gün doğumunun tadını çıkardık. Fotoğraflarda hiç filtre yok. Sanırım dünyanın en güzel filtreleri gün doğumları!
DAHA FAZLA OKU: Rodi Garganico Gezi Rehberi
Rodi Garganico‘da çok vakit kaybetmeden hemen 15 km ilerisindeki, Garganico yarımadasının en güzel beldelerinden biri olan Peschici’ye gittik.
Saat hala çok erken olduğu için (7 bile olmamıştı) her yer henüz kapalıydı ve sokaklar bomboştu. Kimse yokken şehrin altını üstüne getirdik. Çok şirin bir şehir, eminim insanlar etraftayken cıvıl cıvıl oluyordur. Sabahın bu saatinde yalnızca esnaf vardı dükkanlarını yeni yeni açan.
Küçük bir kafe bulduk şehrin göbeğinde ve oturup kahvaltı yaptık. Kahvenin tadını çok hatırlamıyorum ama cornetto enfesti.
Peschici de aslında çok güzel plajlara sahip ancak biz Vieste’deki plajları daha çok merak ettiğimiz için kahvaltıdan sonra Vieste’ye doğru yola çıktık.
DAHA FAZLA OKU: Peschici Gezi Rehberi
Yaklaşık 20 km güneye doğru ilerleyince Spiaggia dei Colombi adında bir koyun yakınlarına park edip, yamaçtan aşağı koya indik. Bu koyda yüzebileceğiniz iki plaj mevcut. İkisi de herhangi bir tesise ait değil. İlkine karadan yürüyerek ulaşabiliyorsunuz, ancak asıl güzel kısmına sadece denizden geçebiliyorsunuz.
Biz de aldık elimize eşyalarımızı, suyun içinden kah yüzerek kah yürüyerek geçtik ikinci koya. Bu koy tamamen kumla kaplı ve denizde açılmak için bayağı ilerlemeniz gerekiyor. Suyun sığlığı sebebiyle bölgenin yaşlı yerlileri suda yürüyüş yapıyorlar saatlerce. Biz de yüzerken etrafımızda suda yürüyüş yapan birçok insan vardı.
Bu güzel koyda birkaç saat geçirdikten sonra Vieste şehrini dolaşmak için plajdan ayrıldık. Şehir tepeye kurulu, Peschici‘den biraz daha büyük bir şehir. Yine pandemi sebebiyle kalabalık yoktu. Hatta esnaf dışında kimseyi görmedik doğru düzgün desem abartmış sayılmam. Şehri turladıktan sonra sahile inip güzel bir restoran bulduk. Buranın deniz ürünleri meşhur olduğu için karışık deniz ürünleri tabağı aldık.
DAHA FAZLA OKU: Vieste Gezi Rehberi
Yemekten sonra biraz daha yüzebilmek için akşamdan haritada işaretlediğimiz diğer koyları ve plajları görmek için yola çıktık yine. Meşhur İtalyan mafyası malum, her yere öyle güzel sotelemişler ki, kazıklanmadan ya da dolandırılmadan giriş yapmak bazı koylara neredeyse imkansız.
Örneğin bizim gitmek istediğimiz ÜCRETSİZ (ki bu bölgede çoğu plaja ücretsiz girildiği gibi, plajın önüne park etmek de ücretsiz) bir plajın kapısına gelmiş biri, koymuş sandalyesini para topluyor girişte. Girişin ücretsiz olduğunu bildiğiniz için, adama para vermek istemediğinizde de sizi ya tehdit ediyor ya da peki buyur geç diyor, ama döndüğünüzde arabanızı çizilmiş ya da bozulmuş olarak bulabiliyorsunuz asdg.
Bizim başımıza gelmedi ama bu tarz şeylerin olduğunu çok duyuyoruz ki Google yorumlarını okursanız civardaki koylara gitmeden önce mutlaka sorun yaşamış birilerinin yorumlarına denk gelirsiniz. Burada önemli olan verilecek 5 Euro değil elbette. Parasını verir geçerim diyebilirsiniz. Ama bu insanlar işte bu sebeple sağda solda haraç kesmeye devam ediyorlar ve bu insanlara para verildikçe de devam edecekler.
Önünde bedava otoparktan para isteyip vermeyince de sizi tehdit etmeyen bir koy bulduk biraz ilerleyince. Ama iyi ki, iyi ki durmamışız diğer koylarda dedik çünkü bundan daha iyi bir koy görebileceğimi sanmıyorum bir daha! Şuna baksanıza!
Adı Spiaggia di Cala della Sanguinara bu koyun. Koya inmek için epey zor bir yürüyüş yapmanız gerekiyor aşağı doğru. Ama zor derken abartmıyorum, cidden zor. Hatta öyle ki insanların bu koyun altını üstüne getirmeme sebeplerinden biri de iniş yolunun zorluğu olabilir. Çünkü belediye tarafından yapılmış bir yol yok aşağı iniş için. Ormanın içinden geçmeniz gerekiyor. Tek sıkıntı yol çoğu zaman tek bir kişi için bile çok dar ve hep uçurum kenarında ilerliyorsunuz.
Yüksekten korkmuyorsanız ve mutlaka spor ayakkabılarınızla çok çok dikkat ederek inerseniz sorun yaşamazsınız. Aman diyeyim terlikle inmeye kalkışmayın. Ha ama biz sırtına çocuğunu bağlayıp da şıpıdık terlikleriyle inen gezgin ve hippie anneler ve babalar da görmedik mi? Gördük. Ama onlarla biz bir miyiz? Ben değilim şahsen haha.
Aşağıya iniş için bir yol ararken iki İtalyan kızla karşılaştık. Aşağı inmek istiyorlardı ama cesaret edemiyorlardı. Bizimle gelmek isteyip istemediklerini sorduk. Ama yine cesaret edemediklerinden, Stefano da önden gidip en uygun yolu bulmaya karar verdi. Biz kızlarla Stefano’nun dönmesini bekledik.
Stefano bir 15 dakika sonra kafasında en kolay iniş rotasını oluşturmuş bir şekilde geri geldi. Stefano önde, kızlar ortamızda ben de en arkada çıktık yola. Kızlar o kadar korkuyorlardı ki anlatamam. Maalesef giderken içlerinden biri iki kere düştü ve hatta bir kere de aşağı doğru yuvarlandı. Nasıl tuttuk, yukarı çıkardık hatırlamıyorum şu an asdf. Kızlar olmasa 10 dakikada inerdik yolu diye tahmin ediyorum ama beraber gidince 25-30 dakika sürdü.
Sonunda plaja indik ve Stefano’yla kendimizi denize attık.
Kızlar nedense yüzmediler, hatta kıyafetlerini bile çıkarmadılar. Sanırım yol onları hem çok yordu hem de çok gerildiler. Bizim yüzmemizi beklediler. Biz bir saat kadar denizden çıkmadık. Daha sonra giyinip yukarı çıkmak için hazırlanırken kızlar yukarı da beraber çıkmak istediklerini, yoksa burada mahsur kalacaklarını söylediler. İnişteki performanslarını gördüğümüzden aynı fikirde olmamak mümkün değil :p
Yine Stefano önde ben en arkada kızları kontrol ede ede yukarı çıktık. Dönüşte düşen olmadı neyse ki. Yukarı çıkış çok daha kolay. Dönüşte aşağı düşüp ters dönmüş bir araba gördük ormanın içinde. Kimse de gelip almamış. Öylece duruyor.
Arabaya atladık ve İtalya haritasında çizmenin tam tokasının olduğu yerden, topuğa inmeden dümdüz giderek doğu kıyısına, Salerno‘ya geçtik. Yarın için planımız Amalfi sahilini gezmekti. Salerno‘da güzel bir pizzacı bulduk ve bu bölgeye özel domates sossuz pizzalarından denedik. Çok lezzetliydi, mutlaka denenmeli Salerno’ya gelince.
DAHA FAZLA OKU: Salerno Gezi Rehberi
Akşam Salerno limanına bakan bir Bed & Breakfast bulduk ve orada konakladık. Sıra gelmişti turumuzun en heyecanlı olduğumuz duraklarına. Amalfi sahilinin ünlü ressamların tablolarını andıran rüya gibi kasabalarına!
5. Gün: Salerno – Amalfi – Positano – Sorrento
Sabah yine kargalarla birlikte uyanıp başladık Amalfi sahilini turlamaya. Arabayla bu yollarda gezmek o kadar başka bir deneyimmiş ki anlatamam! Kendimi eski İtalyan filmlerinde gibi hissettim! Sağımızda muhteşem tepeler, tepelere dizilmiş rengarenk evler, solumuzda ucu bucağı olmayan masmavi bir deniz, radyoda etnik İtalyan müzikleri çalan bir frekans açık. İşte dedim, şimdi evlilik yıldönümümüzü kutlayabiliriz!
Daha Fazla Oku: Amalfi Sahili Gezi Rehberi
İlk durağımız Amalfi sahilinin aynı adı taşıyan küçük ve şirin kasabası Amalfi oldu.
Bir önceki gün Peschici ve Vieste‘de pandemi sebebiyle insanların olmamasından şikayet ederken, burası pandemi yüzünden adeta bir cennete dönmüştü. Amalfi’ye daha önce gitmedim ama gidenlerden bildiğim kadarıyla iğne atsan yere düşmez derecesinde bir kalabalık oluyor burada. En meşhur yerlerinde fotoğraf çekmek için insanlar sıraya giriyor, restoranlar ağzına kadar dolu, sokakta yürümek bile işkence.
Ama bizim için bambaşka bir tecrübe oldu bu. Çünkü belki de dünyanın en güzel sahil kasabalarından birindeyiz ve kasaba neredeyse sadece bize ait! Elbette yerliler vardı, tek turist de biz değildik ayrıca. Ama yine de o kadar sakin ve o kadar güzeldi ki her yer, iyi ki bu dönemde gitmeye karar vermişiz diyorum.
DAHA FAZLA OKU: Amalfi Gezi Rehberi
Amalfi‘yi, şehir merkezini ve sahilini dolaştıktan sonra asıl en çok merak ettiğim ve uzun zamandır en çok gitmek istediğim yere doğru yola çıktık: İtalya’nın belki de en güzel sahil kasabası Positano‘ya!
Allahım yok böyle bir güzellik.. Yani ben normalde öyle şehirlerden çok fazla etkilenmem ama beni bu şehir güzelliğiyle resmen kendine hayran bıraktı. Şehre bakıyorsunuz, sanki bir tabloya bakıyormuşsunuz gibi. Gerçek olamazmış gibi! Bir de o normal zamanlarında epey şikayet edilen kalabalığından da eser yok, tüm şehir bize kalmış!
Şehri, sahilini, her köşesini karış karış gezdik. Plajında yüzdük ve bir yandan tepedeki evleri seyrederken bir yandan da şaraplarımızı yudumladık. O anlarda bizden mutlusu yok!
DAHA FAZLA OKU: Positano Gezi Rehberi
Şehrin içinde taptaze ürünler satan bir market bulduk. Markete gidip istediğinizi seçiyorsunuz ve sizin için tazecik ekmeklerin arasına koyup sandviç yapıyorlar. Biz de burada sandviç yaptırıp, merdivenlerinde oturup afiyetle yedik.
Böyle seyahatlerde restoranlarda çok vakit geçirmek taraftarı değiliz. Genelde gün içinde ayak üstü bir şeyler yiyip, gezebildiğimiz kadar gezip, görebildiğimiz kadar görmeyi tercih ediyoruz. Restoranda uzun uzun vakit geçirme hakkımızı da hep akşam yemeklerinden yana kullanıyoruz. Hem koşuşturma bitmiş olduğu için keyfi de daha çok çıkıyor.
Güneşi Positano‘da batırıp akşam konaklayacağımız yeri seçtik ve Sorrento‘ya geçtik.
DAHA FAZLA OKU: Sorrento Gezi Rehberi
Madem Positano‘da romantik bir gün geçirdik, akşam da romantik olmasın mı dedik ve kendimize Pompei‘i haritadan silen meşhur Vezüv yanardağı ve deniz manzaralı, jakuzili bir otelde güzel bir akşam hediye ettik. Evliliğimizin 5. yıl dönümü kutlu olmasın mı!?
6. Gün: Sorrento – Capri – Pompei – Caserta – Valdagno
Sabah tabii ki de yine erkenden uyanıp Sorrento şehrini kısaca bir gezdik. Bir saat sonra Capri adasına geçeceğimiz için inanılmaz heyecanlıydım, o yüzden Sorrento’yu uzun uzun gezip yorulasımız gelmedi hiç.
Gittik feribot iskelesine, feribotun gelmesini beklemeye başladık. O sırada sağınız solunuz size tekne turu satmaya çalışan insanlarla doluyor. Aman hele bir selam vermeyegörün, imkanı yok peşinizi bırakmıyorlar. Ben de maksat muhabbet olsun, beklerken vakit geçsin diye bir tanesiyle uzun uzun sohbet ettim ama o kadar çok konuşturduk ki adamı, hayır senin tekneni istemiyoruz diyemedik.
Biz de kaçmak adına, aa şapkamız yok bir koşu alalım gelelim, dönüşte karar veririz, siz bizi burada bekleyin deyip kaçtık iskeleden. Çarşının olduğu yere gidip, mecbur şapka aldık asdf. Asla hayır diyemeyen iki tip olduğumuzdan, iskeleye dönmemek için baktık yaptığımız alışverişin b.ku çıkmış, ne var ne yok alacağız neredeyse çünkü mağaza satıcısını da kıramıyoruz, kendimizi bir şekilde attık iskelenin arka tarafına, oradan da tekne satan adama görünmeden tüydük feribotun içine asdfs.
Sorrento‘dan Capri adasına geçmek 25-30 dakika sürüyor. Adaya varınca önce bir tekne turuna çıkıp, koyları gezelim, yüzelim dedik ve biraz dolanıp özel tekne turu yapan yerlilerle muhabbet edip, en güvenilir bulduğumuz yaşlı amcanın teknesine atlayıp 2 saat süren bir ada turu yaptık.
Teknede sadece ben, Stefano ve kaptan amca vardı. Buzdolabı şampanyadan proseccoya, viskiden biraya ağzına kadar doluydu. Dedik oh tamam kutlu yıldönümü haftamı bu bizim. Yıldönümümüzü biraz da burada kutlamayalım mı? asdf. Gündüz sarhoş olma hakkımızı buradan yana kullandık ve Capri adasının rengarenk sularında romantik bir 2 saat geçirdik.
Kaptan amca doğma büyüme buralıymış, her taşın her kayanın hikayesini anlattı bize. En güzel koylarda durup, deniz gözlükleriyle balıkları ve mercanları izledik. Masmavi ve fosforlu gibi görünen suyuyla meşhur Blue Grotto mağarasında yüzdük
Capri adasının en ikonik manzarası olan Faraglioni kayalarını seyrettik, soldaki kayanın oyuğunun içinden geçtik. (o oyuktan geçmeyeni dövüyorlarmış)
DAHA FAZLA OKU: Capri Gezi Rehberi
Saat 2 gibi tekne turumuz sona erdiğinde o kadar yorgun hissediyorduk ki Capri adasını yürümeye bile mecalimiz kalmamıştı. Hangi otele geçeceğimizi kararlaştırmak üzere arabada oturmuş internetten otellere bakarken, ikimiz de birden birbirimize bakıp ”sen de benim düşündüğümü mü düşünüyorsun?” minvalinde bir konuşma sonucunda Pompei’ye gitmek istediğimizi fark edip, arabaya atlayıp yola çıktık. Saat 6’da kapanıyor Pompei, bizim varmamız 3’ü buldu. Yalnızca 3 saatimiz vardı koca şehri görmek için.
O kadar yorgunduk ki Capri‘den Sorrento‘ya feribotla geçmeye, Sorrento‘dan Pompei‘ye araba sürmeye, sonra da Pompei‘de 3 saat güneşin altında yürümeye karar verdik asdf. O son Prosecco’yu içmeyecektik……
Ama iyi ki de yetişmişiz Pompei‘ye. Günün sonunda çok yorulmuş olsak da sabah Capri‘de akşam Pompei‘de olmak keyifliydi diyoruz şimdi düşününce.
Hala kısmen gömülü olan bir şehir Pompei. Milattan sonra 79 senesinde Vezüv dağındaki o müthiş büyüklükteki patlama sonrası tüm şehir küllerin altında kalıyor. Tam 1700 yıl boyunca gömülü kalıyor şehir ve 1748 senesinde tesadüfen yeniden keşfediliyor. Küllerin altında kalan insanların, evlerin, hiçbir şeyin şekli bozulmamış ve o gün gömülen bu şehrin insanlarının ölüm anındaki son hareketlerini görebiliyorsunuz. Enteresan bir his.
Yine pandemi sebebiyle bomboştu Pompei! Şaka gibi!!! Başka bir zaman imkansız olan bir şey bu, çünkü Pompei İtalya’nın en çok turist alan bölgesi. Ancak biz Pompei sokaklarında, Vezüv dağının gölgesinde bir başımıza yürürken şehrin tarihi ve mistik dokusunu daha derinden hissedebildik. Mükemmel ötesi bir deneyimdi. Nasıl tarif edebilirim bilmiyorum.
DAHA FAZLA OKU: Pompei Gezilecek Yerler
Pompei‘in kapanmasıyla saat 6’da biz de çıkıp çok yakında ve pizzasıyla ünlü Caserta‘ya gidip, o çok meşhur, pandemiye rağmen kapısında kuyruk olan restorana gittik. Ama tam bir hayal kırıklığı bizim için. Çünkü Napolitan pizzayı bir türlü sevemedik. Sevemediğimiz gibi her bir şans verişimizde de daha da sevemiyoruz ahah. Ama seveni sevmeyeninden çok olduğu için insanları çok da kızdırmamak adına genelde bu yorumumuzu kendimize saklıyoruz.
DAHA FAZLA OKU: Pompei Hakkında İlginç Bilgiler
DAHA FAZLA OKU: Caserta Gezi Rehberi
Akşam yemeğinden sonra hangi otelde kalsak diye karar vermek üzere elimize aldık telefonları. İkimiz de inanılmaz yorgunduk. İsviçre’ye dönmemize birkaç gün kalmıştı ve aileyle biraz daha vakit geçirmek istiyorduk ikimiz de. Ama birbirimizi üzmemek adına söylemiyorduk. Ben sessizliği ilk bozan taraf oldum ve eve dönmek istiyorum! dedim. Stefano da hiç teklif etmeyeceksin sanmıştım! minvali verdiği cevapla aynı fikirde olduğunu beyan edince akşam yemeğinden sonra yola koyulduk.
Çok yorgunuz ah öldük bittik diyoruz ya hani, bir de o yorgunluğun üzerine tam 7 saat yol gittik Valdagno’ya varabilmek için! Çünkü biz de böyle tipleriz işte.
Sabaha karşı eve vardığımızda bizi bu kadar erken beklemedikleri için bayağı şaşırdılar ancak bizim eve varma sevincimizden daha çok sevindiler bizi gördüklerine. O an saatlerdir yolda olduğumuza değdiğini anladık ve huzurlu bir şekilde uyuduk.
Birkaç gün daha kalıp, İsviçre’ye döndük. 5. yılımız hatrına İtalya’yı da böylece bir hayli hızlandırılmış bir şekilde seyahat etmiş olduk. Ama fena da olmadı sanki!
Siz de yıldönümüz için İtalya’ya gitmek istiyorsanız, İtalya’nın her yeri cennet tabii ki çok ayrı ama Amalfi sahilini özellikle tavsiye ediyorum. Amalfi sahilinde de Positano’yu. Biliyorum epey turistik bir bölge ama, inanın cehennem kalabalığında bile çekilir o şehir.
Rota içerisinde kaldığımız yerlerin, gittiğimiz restoranların adını vermedim ama ilginizi çeken olursa yorumlarda sormanız yeterli. Gittiğimiz her bölge için kılavuzlar var yazı boyunca, onları takip ederek de detaylı bilgi edinebilirsiniz.
Kendinize iyi bakın, aşkla kalın! !kalp
